تفسیرباطنی در متون دینی ناصرخسرو

نوع مقاله : علمی- تخصصی در ارتباط با علوم انسانی

نویسندگان

1 استاد دانشگاه علامه طباطبایی

2 دانشجوی دکترای دین پژوهی، دانشگاه ادیان و مذاهب

3 کارشناسی ارشد فلسفه و حکمت اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد

چکیده

سنت فکری – فلسفی غرب از افلاطون و ارسطو و حتی پیشتر از آن ، تا قرن بیستم و در اندیشه و آرای آنان تحت تاثیر رویکردی دو قطبی ، گفتار را بر نوشتار ترجیح می داده است . در این نگره ، انتقال کامل معنا از طریق ، گفتار ، امکان پذیر می نمود ؛ حال آنکه نوشتار تنها فرع و جانشین گفتار قلمداد می شد .
با نگاهی گذرا به تاریخ و فرهنگ ایران – اسلامی ، می توان مدعی شد ، که با چنین تجربه و تلقی مشابه ، در گفتمان دینی مواجه ایم ، چنان که به طور خاص ، ناصرخسرو این مهم را سامان بخشیده است . وی به دفاع از کلام محوری می پردازد و سرانجام به برتری گفتار بر نوشتار رای می دهد و دیگر سو ، با تفکیک میان تنزیل به عنوان ظاهر کتاب و شریعت و تاویل به مثابه باطن و روح آن ، حصول به نیت مؤلف، هدف غایی مؤوّل معرفی می نماید ، این مقاله طرح و شرح مبسوط این مدعّا خواهد بود

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Investigating the Theory of Personal Unity (With Theological-Philosophical Approach)

نویسندگان [English]

  • GHasem PoorHasan 1
  • Yazdan SohrabiFard 2
  • Ashraf Norooziyan 3
1 Associate Professor of Pphilosophy at Allameh Tabatabaee University
2 Ph.D. Student of Religious Studies at the University of Religions and Religions
3 M.A of Islamic Philosophy and Wisdom, Islamic Azad University, Khorramabad Branch
چکیده [English]

Intellectual - philosophical tradition of West, from Plato and Aristotle time, and even earlier, to the 20th century, and influencing a bipolar approach, preferred speech over writings. From this perspective, the way of conveying meaning was assumed to be possible only through speech, whereas the writing was solely considered as a substitute of speech. Naturally, such a rhetorical approach eventually provided an arena for every classic hermeneutics, where the concern for achieving the author's intentions was the subject of an interpretative purpose. With a quick look to the culture and history of Islamic Iran, one can argue that, with such similar experience and interpretation, in classical thinking we face with classical language and literature in the way that, Naser Khosrow, in particular, has organized this important issue. By preparation of theoretical principles in the form of titles such as name and address, speech, “speech, promise, and words”, and “speech and writing” defends the basic words, and eventually vote the priority of speech over documents from one hand, and, with the distinction between discounting, as the appearance of the Book and shari'ah, and the interpretation, as its inward and outward spirit, he introduces achieving the author’s goal as the ultimate goal of the writer on the other hand. This study aims to explain and interpret this claim

کلیدواژه‌ها [English]

  • Speech
  • Writing
  • Nasser Khosrow
  • interpretation
  • Hermeneutics
  • Classical Literature